کم کم غروب ماه خدا دیده میشود صد حیف ازین بساط که برچیده میشود در این بهار رحمت و غفران و مغفرت خوشبخت آنکسی ست که بخشیده میشود .
صدای پای عید می‌آید و دل مومن بر سر دو راهی آمدن عید رمضان و رفتن ماه رمضان بلا تکلیف است، از آمدن آن یک دل شاد باشد یا از رفتن این یک محزون؟ عید فطر پاک‌ترین و عیدترین عیدهاست چرا که پاداش یک ماه عبادت و شست و شوی جان در نهر پاک رمضان است..
عید فطر، عید پایان یافتن رمضان نیست، عید بر آمدن انسانی نو از خاکستر‌های خویشتن خویش است، چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد میشود. رمضان کوره ایی است که هستی انسان را می سوزاند و آدمی نوبا جانی تازه از آن سر بر می‌آورد.
فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست، بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است. بناست که رمضان با سحر‌ها و افطارهایش، با شب‌های قدر و مناجاتهایش از ما آدمی دیگر بسازد.
اگر درعید فطر درنیابیم که از نو متولد شده ایم، اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم، عید فطر عید ما نیست. از این روست که در دعای قنوت نماز عید فطر می خوانیم: اسئلک بحق هذاالیوم الذی جعلته للمسلمین عیدا و لمحمد صلی الله علیه و اله ذخراً و مزیداً “از تو خواهم به حق این روز که آن را برای مسلمانان عید قرار دادی و برای محمد و آل او ذخیره و فزونی ساختی”
بار‌ها و بار‌ها در خواب و رویای خویش، صبح سپیدی را دیده بودم که مرز بین دو عالم برداشته شده و فرشتگان رحمت گروه گروه به سمت زمین به پرواز درمیآیند. فطر از راه رسیده و ایزد منان به انسان نوید بیرون آمدن از آزمون بزرگ الهی را میدهد!
آنان که ماه نزول برکات آسمانی را به سربلندی گذرانده و آنان که از آن بیبهره ماندهاند؛ هر دو در این روز عید فرخنده، عزیزکرده پروردگار خواهند بود. به یمن نفس‌های گرم روزه داران، اهل زمین در روز فطر، فطرت خویش را به یاد آورده و به ذات پروردگاری متصل میشوند.
در همین روز است که باید از طعام الهی چشیده و نعمت‌های بی پایان پروردگار را بیش از هر زمان دیگری شاکر باشیم. باشد که همگی در روز محشر به ثواب رمضان‌ها و فطرها، در زمره رستگاران قرار بگیریم!
آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد
خداوندا! تو از من دوری و من در عطش وصل تو؛ برهنه پا و سرگشته در جاده‌های میان بندگی و سرکشی هراسان ره میپیمایم. دمی خود را رها شده در چنگ تقدیر یافته و دمی به سرنوشت خویش قائم هستم. اما در این روز عید فطر، ریسمانی مستقیم از قلب من تا عرش آسمان تو بافته و تنیده شده که هیچ چیز و هیچ کس یارای بریدنش را ندارد.
دوری از بارگاه ملکوتی تو بهسانی سخت و جانکاه است که گویی عمری را در آن جا به آسودگی گذراندهایم. اینک به مانند کودکان سرگردانی میمانیم که خانه و کاشانه و والدین خود را گم کرده و در بیابان‌های دورافتاده سرگردان شده اند.
یک رمضان را طی کردیم تا در روز عید فطر به خط جمال آشنای پروردگار در سجاده، آرام بگیریم. در این روز بزرگ و فرخنده، نوازشی بر قلبهای رنجور و روح‌های زنگار گرفته ما روا داشته و دمی از عطر خانه و کاشانه ازلی بر ما ارزانی دار!
کاش هر ماه رمضان بود و هر ۳۰ روز به یک عید فطر میهمان میشدیم. اگر به من هزار سال عمر داده و به هزاران رمضان و فطر دعوتم کنی، باز از آن چه در آن جریان دارد؛ سیراب نخواهم شد. هوای تو در این نزدیکیست و من همچنان تشنه ماندهام. هر آن قدر تمرین تشنگی میکنم، باز تحمل تشنگی اقیانوس رحمت تو را یارا ندارم. در این روز عید فطر، جرعه جرعه از برکات و رحمت خویش را بر نسل بشر میباری؛ اما کیست که از باران نعمت تو سیراب شود؟
روی خویش را به سمت آسمان بالا آورده و آفتاب مهربانی تو بر من میتابد؛ اما کیست که از این آفتاب به حد کافی گرما گرفته و یارای روی برگرداندن داشته باشد.
دست‌ها به دعا بالا میآورم، اما کیست که در مقابل جلال خداوندی تو قادر به عرض نیاز باشد. امروز روز عید است؛ عید فطر. آرزو میکنم که ذات پروردگاریات به بیرون شدن پلیدی از صفحه روزگار این روز‌های زمین رای بدهد.
دوباره عید آمده و خجسته روزی را در پیش داریم. این عید فطر را باید معادل هزاران روز مبارک دانسته و بار‌ها و بار‌ها در سجده شکرش، مستغرق گشت. عید فطر روزیست که مسلمانان سراسر جهان، یکپارچه و همدل روی به درگاه خداوندی ایستاده و از سرچشمه آب حیات، سیراب میشوند.
در این عید بزرگ، خوان نعمات پروردگاری بر اهل زمین گسترانده شده و چتر رحمت ایزدی بر پوست بشریت سایه میافکند.
یک لحظه نباید برای رسیدن به سپیده صبح فطر، درنگ کرده و ثانی‌های از آن را از دست داد. کافیست درنگی کرده و با خیزی عاشقانه به سمت چشمه نوری که از آسمان به زمین تابیدن گرفته است، برویم.
خداوندا! 29 روز را به این عشق و امید تاب گرسنگی و تشنگی آوردم، تا در روز وعده الهی به فطر تو دربیایم. در این عید مبارک فطر، مرا در زمره بندگانی قرار ده که یک لحظه از یاد تو فارغ نشده و یک دم از نیاز به تو دست برنمیدارند. خداوندا! در این روز مبارک و خجسته؛ مرا در شمار آنانی درآور که برای وصل پروردگاری، از هیچ تلاشی فروگذار نکرده و هیچ جای این صراط به سکون نمیرسند.
خداوندا! به آن که در غم چیز‌هایی که نداریم بسوزیم، تا قره شویم به آن چه داریم و از آن ما نیست. خداوندا! مرا به خود وامگذار تا فریب روز‌های عمر را بخورم، در حالی که مرگ هر لحظه به من نزدیک است و از دیدن سایه آن، غافل باشم. خداوندا! به مبارکی این عید بزرگ الهی؛ مرا و تمام انسان‌ها را در آفتاب رحمت خویش جای داده و خیال گناه را از ذهن‌های پریشان و دورافتاده از دوست ما، دور بفرما! آمین!